Η αγαπημένη μας Ντένη Μαρκορά (Ντίνα Κώνστα) στην πρόσφατη της συνέντευξη

Στην συνέντευξη που έδωσε η κυρία Ντίνα Κώνστα απαντά στις ερωτήσεις που της έκαναν για την ζωή της, τους Δυο ξένους και την παράσταση της.Δείτε μερικές τις απαντήσεις της.







Έχετε πρόγραμμα στην καθημερινότητά σας;
Όχι, τα προγράμματα δεν μου αρέσουν και όποτε τα δοκίμασα δεν μου βγήκαν. Μου αρέσουν όταν τα πράγματα γίνονται ξαφνικά, όταν μαζεύεται μια παρέα ή ένα ξαφνικό ταξίδι.

Σας αρέσει να ξενυχτάτε ή να ξυπνάτε νωρίς;
Γενικά έχω προβλήματα ύπνου. Δεν νυστάζω ποτέ και δεν μιλάω για τώρα που έχω προβλήματα με όλα όσα βλέπω στον κόσμο. Παλιότερα μετά τις παραστάσεις βγαίναμε μέχρι τα χαράματα και ξύπναγα μεσημέρι, ήμασταν ανέμελοι.

Βλέπετε τον εαυτό σας κάθε απόγευμα στους «Δύο ξένους»;
Όχι δεν βλέπω γιατί εκείνη την ώρα κοιμάμαι. Δεν το αποφεύγω, απλά η ώρα είναι ακατάλληλη.

Σας θλίβει το γεγονός ότι ο Νίκος Σεργιανόπουλος, ο τηλεοπτικός σας γιος, έφυγε με τόσο τραγικό τρόπο.
Ένας πολύ βασικός λόγος που δεν θα ήθελα να δω το σίριαλ, ακόμη και αν ήταν άλλη ώρα, είναι αυτό. Είναι φοβερή υπενθύμιση.



Αν δε δουλεύατε, θα μπορούσατε να ζήσετε;
Δεν ξέρω, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα δεν το ξέρω καθόλου. Τρώω και όλοι μας τρώμε, από τα έτοιμα και πόσο να αντέξουμε; Κατάφερα να ζω με αξιοπρέπεια, αλλά δεν έχω κάποια εκατομμύρια να αποθηκεύσω να είμαι ήσυχη.

Περάσατε οικονομικές δυσκολίες;
Βεβαίως και ανεργίες κάποια στιγμή. Έκανα επιλογές -γιατί έπρεπε να δουλέψω για να ζήσω- στις οποίες θ' έπρεπε να πω όχι. Έχει τύχει όμως να φύγω από την ανάγνωση του έργου, γιατί δεν μου άρεσε, παρ' ότι είχα κλείσει την δουλειά από την προηγούμενη σεζόν και με υπογεγραμμένα συμβόλαια και έμεινα άνεργη. Μου έδινε η μάνα μου λεφτά για τσιγάρα. Έχει τύχει και να δουλέψουμε και να μην μας πληρώνουν

Έχετε μετανιώσει που δεν κάνατε παιδιά;
Όχι δεν έχω μετανιώσει. Είμαστε μια δεμένη οικογένεια, υπάρχουν παιδιά, εγγόνια και ζούσαμε μαζί συνέχεια. Μετά εγώ με την δουλειά που έκανα που δεν ξέρεις αν θα δουλεύεις την άλλη μέρα, πώς μπορούσα να πάρω την ευθύνη για ένα παιδί. Και ο γάμος δεν μου άρεσε ποτέ, δεν ήθελα τις δεσμεύσεις.

Τα χαρτιά, το μπαρμπούτι ήταν πάθος, αλλά και αρρώστια. Εσείς στη δική σας ζωή, εθιστήκατε ποτέ από κάτι;
Από το τσιγάρο, το ξέρω πώς πρέπει να το κόψω, αλλά δεν μπορώ. 'Ίσως και να μην θέλω, γιατί κοιτάξτε, με τα χρόνια παραιτούμαστε απ' όλα και το τσιγάρο είναι πολύ παλιός φίλος που είναι πάντα δίπλα σου. Δεν είναι τυχαίο που στις μεγάλες χαρές και στις τραγωδίες είναι η πρώτη κίνηση, είναι μηχανική, κάτι σημαίνει αυτό. Δεν έχουν καταστραφεί σπουδαίοι άνθρωποι από ναρκωτικά; Έχει πολύ μοναξιά η κορυφή και μιλάω για αυτούς που έφυγαν άδικα. Δεν το επικροτώ φυσικά, αλλά όταν σε τοποθετούν ψηλά, είναι μεγάλες οι απαιτήσεις και ο πανικός να μην απογοητεύσεις και εκεί έρχονται αυτά ως βοήθεια, που είναι και η καταστροφή σου.


Ανακαλύψατε κάποια ομοιότητα της δικής σας ζωής με εκείνη της Σωτηρίας Μπέλλου;
Το πάθος, που διαλέξαμε η καθεμία να κάνει αυτό που αγάπησε. Εκείνη στο τραγούδι και εγώ στο θέατρο. Είναι ενδιαφέρουσα ιστορία. Όλοι μας βολευόμαστε σε μια καθημερινότητα, σε μια ρουτίνα, το σύνδρομο της νοικοκυράς, εκεί όπου η ζωή δεν έχει ενδιαφέρον, έξω από κάποιες στιγμές και για μας του θεάτρου είναι παρηγοριά να ζεις τις ζωές άλλων ανθρώπων που έχουν κάποιο ενδιαφέρον. Είναι πολύτιμο.

Γιατί πιστεύετε ότι άγγιξε τόσο πολύ τον κόσμο η παράσταση της Μπέλλου;
Για τον ίδιο λόγο που άγγιξε και μένα που με ενδιαφέρουν όχι οι συνηθισμένοι άνθρωποι, αλλά εκείνοι που έχουν πάθος, άνθρωποι με ενδιαφέρον, ακραίοι άνθρωποι. Ο μέσος όρος είναι πολύ βαρετό πράγμα. Σημασία έχει να μπορείς να περνάς τα άκρα, να ρισκάρεις.